Arıcılık ve polinasyon

Bal Arısının Bitkisel Üretimdeki Önemi
Bal arılarının, tarım ürünlerinde ürün artışına sağladıkları katkının, bal ve bal ürünleri ile sağladıkları gelirin kat kat fazlası olduğundan söz etmiştik ya, şimdi bu konuyu biraz daha açmak istiyoruz… Çünkü bizde henüz tam bilinmese de; gelişmiş ülkelerde “polinasyon” adı altında bir bilim kolu gelişmiştir ve tarımın en önemli konularından birisidir.
Bal arıları nektar ve polen toplamak için ziyaret ettikleri çiçeklerin döllenmesini ve dolayısıyla girdikleri bahçelerde ürün artışını sağlarlar.
Örneğin, Ayçiçeğinde bal arılarından yararlanılmayan tarlalardaki verime göre, arılarla yeterli döllenen tarlalardaki verimin beş kat arttığı görülmektedir. (Tarım Bakanlığı verilerine göre, bal arılarının ay çiçeği tarlasında sağladığı verim artısı yüzde 40 civarındadır.). İdeal döllenme için, her üç dönüm ayçiçeği tarlasında bir arı kolonisi bulundurulması gerekmektedir. Bu bir koloni üç dekarlık alandan 20-30 kg arasında bal toplayabilirken, bir koloninin üç dekarlık ayçiçeği tarlasında sağladığı ürün artışının değeri ürettiği balın değerinin en az 10 katıdır.
Yapılan araştırmalara göre, yeni dünya meyvesinde arılarla döllenmeyen ağaçlarda çiçeklerin yüzde 4'ü meyve tuttuğu halde arılarla döllenmiş çiçeklerin meyve tutma oranı yüzde 83 olmuştur.
Elma bahçelerinde çiçeklerin meyve tutma oranı; bal arısız yüzde 5, bal bal arıları ile yüzde 22 olarak gerçekleşmiştir.
Yoncada arılarla döllenmeyen tarlada tohum bağlama yüzde 1-2 oranında iken arılarla döllenen tarlada bu oran yüzde 53'e çıkmıştır. Böceklere karşı kafes içinde korunan 1 m2 korunga alanından 9 gram tohum alınmasına karşın arılarla tam olarak döllenen 1m2 alandan 179 gram korunga tohumu elde edilmiştir. Bu örnekleri doğrulayan binlerce bilimsel araştırma vardır ve polinasyon olarak bilinen bir bilim kolu gelişmiştir. Bu nedenlerle bitkisel üretimde arıcılık, gübre, tohum ve su kadar önemli bir girdidir. Çünkü: yaklaşık 150 bin kişiye istihdam sağlayan arıcılığın bal ve bal ürünleri ile ülke ekonomisine katkısı yaklaşık 300 milyon YTL (4 milyondan fazla koloni, 70 bin ton bal, 3.800 ton balmumu, propolis, arı sütü vb) iken tozlaşma yolu ile ekonomiye katkısı bunun en az 10 mislidir.
Şimdi burada durup biraz Türkiye’ye bakalım: Avrupa’da, Amerika’da üreticiler arıcıları arayarak kendi bahçelerine kovan getirmeleri için para verirken, Türkiye’de gezgin arıcılar, kovanlarını koyacak yer bulamamakta, gittikleri köylerin muhtarlarına ya da tarla sahiplerine rüşvet gibi bal ya da para vermek zorunda kalmaktadırlar….
Biz, tüketimi değil, üretimi teşvik eden bir devlet istiyoruz! O zaman son sözümüzü şöyle bağlayalım: Devlet arıcıların, özellikle gezgin arıcıların, işlerini zorlaştırmak yerine, kolaylaştırmayı, ya da teşvik etmeyi denese nasıl olur?